ไปเดินที่สะพานเหล็กร้านBKP CD Angra หมด...พระเจ้าจ๊อด ทั้งร้านสั่งมา 3 แผ่นแล้วไม่สั่งมาแล้ว ไปดูที่ร้านแมงป่อง,ดีเจสยามก็ไม่มี แล้วกรูจะซื้อที่ไหนดีฟะ? สงสัยต้องสั่งจากนอกสถานเดียว มีซีดีของอูทาดะ ,ลาคอองเซียล และลีออน ไดซ่อนที่ยังยึกยักไม่ได้ซื้อเหมือนกัน ก็เกรงๆว่าจะสูญพันธุ์ไปจากประเทศไทยเหมือนกัน เดินข้ามไปที่เวิ้งฯก็เวรกรรม หยุดตรุษจีนกันหมดทุกร้าน ไปเจอคิว นักร้องวงฟลัวร์ที่นี่ด้วย(มาทำไรหว่า???)
ตะลุยมาต่อที่ย่านแพร่งนรา ริมคลองหลอด เป็นย่านที่ผมชอบนะ มันโบราณได้ใจ(เก่าธรรมชาติ)ไม่เฟคเหมือนเพลินวาน ร้านค้าอะไรก็คงเดิม อาหารการกินราคายุติธรรมและบางอย่างหายากมาก อย่างเผือกหิมะ อยากแนะนำให้ลองมาเดินดูกัน
ข้ามมาตรงแยกสี่กั๊ก แหล่งชุมชนเก่า
ร้านกาแฟสุขอุราตรงข้ามกระทรวงมหาดไทย ด้านในร้านสวยมาก ต้องหาเวลามานั่งกินซะแล้ว
ร้านหนังสือ+กาแฟ ตรงข้ามวัดราชบพิตร
เดินกลับมาถึงแยกวัดตึก ชอบร้านทองร้านนี้ตึกเค้าเด่นมาแต่ไกล
สำเพ็ง ต้องมาต่อรถกลับบ้านตรงนี้ทุกวัน
มาที่ซีดีแผ่นนี้ วินัย โสตถิพันธุ์ หรือ อ.ไข่ อาจารย์สอนเปียโนแจ๊สที่รร.ศุภการ รร.ดนตรีที่แรกของผม และของปูเป้ในปัจจุบัน เคยเกือบได้เรียนกับแกเมื่อปี 39 ตอนนั้นครูต้นไล่ผมให้ไปเรียนกับแก เพราะผมเรียนเปียโนคลาสสิคไม่ไหว แต่สุดท้ายผมถอดใจเลิกเรียนซะงั้น(เงินหมด เพราะยังเรียนมหาลัยอยู่) อ.ไข่ออกผลงานชุดใหม่เป็น standard jazz ฟังง่ายๆหลับสบายยยย
ขอบคุณน้องเดเหมือนเคยสำหรับซีดีและลายเซ็นต์
ด้านใน เป็นเหมือนหนังสือเล่าเรื่องเลย
ท้ายสุด เหมือนช่วงนี้ไปไหนเห็นแต่คนไทยพกกล้องถ่ายรูปกัน การถ่ายรูปน่าจะเป็นความสุขใกล้ตัวที่สุดที่คนถ่ายสามารถจินตนาการและสร้างสรรค์เองได้ ผมก็ชักติดการถ่ายรูปแล้วเหมือนกันนะ ถ้าเจอแดดดีๆ ก็มันจะพกกล้องติดตัวเสมอ คุณล่ะ...มีกิจกรรมอะไรกับเขาบ้าง???
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น