พูดถึงพาราก้อนหน่อย ในลายแทงของผมมีร้าน Sixty Three ซึ่งขายโอนิซึกะด้วย เข้าไปดูของก็เยอะมากๆ(น่าจะเยอะสุดในสิงคโปร์ละ) แต่ราคามันก็เท่ากับสาขาอื่นๆ คือ 4,000 ถ้วน ฉะนั้นไปที่โน่นก็อย่าเสียเวลาหาเลย(เพราะเท่ากันหมด) และคนที่นั่นเค้าก็ไม่นิยมใส่กันเท่าไหร่ด้วย
เดินๆไปก็เหมือนห้างที่ใหญ่แต่ร้าง ไม่มีคนเลย ถ้าเทียบกับ ION ฝั่งตรงข้ามก็ต้องยอมรับอย่างนึงว่า ION ห้างสวยกว่า ใหม่กว่า ของเยอะกว่า เป็นสัจธรรมที่ว่า...เก่าไปใหม่มา
ชั้นบนสุดมีของเล่นเด็ก ก็เลยให้เจี๊ยบพาปูเป้ไปเล่นกับเด็กคนอื่น(สุดท้ายไม่กล้าเล่นอยู่ดี กลัวคุยกับเค้าไม่รู้เรื่อง) ส่วนผมลงไปเดินดูของ เดินไปเดินมา เจอร้านCrumpler ดูกระเป๋าโน๊ตบุ๊คลดราคาอยู่ ลองกดเครื่องคิดเลขก็...2,200เอง นึกๆไปเออ ที่สยามดิสฯบ้านเราขาย 3,500 นี่หว่า? เลยถามคนขายว่าเคลมภาษีได้มั้ย? พอรู้ว่าได้ก็ไม่รอช้าซื้อซะเลย เพราะ Samsoniteใบเก่าก็ขาดอีกแล้ว(เย็บก็ไม่ได้ ทิ้งอย่างเดียว) เป็นอันว่าวันนี้เสียตังค์จนได้
ออกมาจากห้างจะปูเป้ร้องจะกินไอติมหน้าห้าง ไปยืนรออาแปะคนขายอยู่นาน ไม่รู้ไปไหน แกกลับมาอีกที ปิดร้านไม่ขายซะแล้ว เลยต้องข้ามถนนไปดูอีกฝั่งแทน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น