วันนี้แม่กะลุยเต็มที่ ผมและเจี๊ยบก็กะช๊อปถล่มทลายเหมือนกัน เราศึกษาเส้นทางดีแล้วว่าผ่านแน่นอน เพราะเรารู้วิธีดูแล้วว่ารถไฟคันไหนผ่านไม่ผ่าน เราตีตั๋วแบบมั่วนิ่ม คือ กะราคาตั๋วพอประมาณแล้วไปจ่ายเพิ่มตอนลง เพราะเราอ่านภาษาญี่ปุ่นไม่ออก เลยต้องใช้วิธีนี้
ยืนรอรถไฟผ่านไป 4 ขบวนไม่ผ่านสถานีที่จะไปเลยตัดสินใจนั่งไปก่อนแล้วไปต่อรถอีกสายที่ชินากาว่า คิดไม่ออกบอกไม่ถูกต้องชินากาว่าเท่านั้น...
ออกจากสถานีเราเดินไปตามลายแทงที่อาปูให้ไว้ พอดีเจอร้านขายซีดีเลยขึ้นไปดู ร้านเหมือนๆเคยเห็นที่ไหน เดินพักนึงเห็นมุมหนังโป๊ อ้าวปีที่แล้วก็มานี่หว่า? เลยออกมา
ข้ามมาที่ห้างทาเคย่า(ตึกม่วง)เราไปตึกผู้หญิงก่อน ขึ้นลิฟท์ไปชั้นบนสุดแล้วลงมาเรื่อยๆ แวะที่ฝั่งน้ำหอมนานมาก เพราะลดราคากันแบบไม่เกรงใจเงินในกระเป๋าเราเลย...เราเลยสนองด้วยการซื้อมาแบบประชดหลายขวด ถึงขนาดเดินกลับไปซื้อใหม่ 2 รอบ
เดินดูของเห็นของน่าสนใจหลายอย่างโดยเฉพาะถุงผ้า ซื้อมาฝากเพื่อนอีกคนละอัน จากนั้นเดินไปอีกฝั่งจะไปดูของกิน บ้านเราเริ่มหิวกันแล้ว เลยเดินไปหาข้าวกินกัน ของแพงตามเคย เราเลยตัดสินใจกินเมนูสิ้นคิด ราเม็งหยอดเหรียญ เซฟเงินในกระเป๋าไป อ้อ..ที่นี่เค้าไม่กินเส้นราเม็งแบบบ้านเรานะ หลักๆกินเส้น 2 แบบ คือ โซบะเส้นจะเหนียวแต่นุ่ม ไม่สาก กับเส้นอุด้ง เป็นเส้นใหญ่ หนึบหนับดี
บ่ายเราไปห้างทาเคย่าต่อซื้อสารพัดขนม เจอคนไทยกลุ่มนึงแต่แย่มาก ไม่ทักทายแล้วมาเดินดูว่าบ้านเราซื้ออะไรมั่ง พอเราหยิบอะไรก็หยิบตามจ่ายเงินกันเรียบร้อย เดินมาที่สถานีรถไฟ อยากกินทาโกยากิ มีเจ้าอร่อยข้างสถานี ก็อร่อยจริงๆ แล้วก็ซื้อไอติมให้ปูเป้แท่งนึง มีอีกเจ้าขายมันจูเป็นแป้งคล้ายๆโมจิ แต่รสชาดแปลกกว่า อร่อยดี
วันนี้ซื้อของพะรุงพะรังเลยไม่ได้ถ่ายรูป
ยืนรอรถไฟผ่านไป 4 ขบวนไม่ผ่านสถานีที่จะไปเลยตัดสินใจนั่งไปก่อนแล้วไปต่อรถอีกสายที่ชินากาว่า คิดไม่ออกบอกไม่ถูกต้องชินากาว่าเท่านั้น...
ออกจากสถานีเราเดินไปตามลายแทงที่อาปูให้ไว้ พอดีเจอร้านขายซีดีเลยขึ้นไปดู ร้านเหมือนๆเคยเห็นที่ไหน เดินพักนึงเห็นมุมหนังโป๊ อ้าวปีที่แล้วก็มานี่หว่า? เลยออกมา
ข้ามมาที่ห้างทาเคย่า(ตึกม่วง)เราไปตึกผู้หญิงก่อน ขึ้นลิฟท์ไปชั้นบนสุดแล้วลงมาเรื่อยๆ แวะที่ฝั่งน้ำหอมนานมาก เพราะลดราคากันแบบไม่เกรงใจเงินในกระเป๋าเราเลย...เราเลยสนองด้วยการซื้อมาแบบประชดหลายขวด ถึงขนาดเดินกลับไปซื้อใหม่ 2 รอบ
เดินดูของเห็นของน่าสนใจหลายอย่างโดยเฉพาะถุงผ้า ซื้อมาฝากเพื่อนอีกคนละอัน จากนั้นเดินไปอีกฝั่งจะไปดูของกิน บ้านเราเริ่มหิวกันแล้ว เลยเดินไปหาข้าวกินกัน ของแพงตามเคย เราเลยตัดสินใจกินเมนูสิ้นคิด ราเม็งหยอดเหรียญ เซฟเงินในกระเป๋าไป อ้อ..ที่นี่เค้าไม่กินเส้นราเม็งแบบบ้านเรานะ หลักๆกินเส้น 2 แบบ คือ โซบะเส้นจะเหนียวแต่นุ่ม ไม่สาก กับเส้นอุด้ง เป็นเส้นใหญ่ หนึบหนับดี
บ่ายเราไปห้างทาเคย่าต่อซื้อสารพัดขนม เจอคนไทยกลุ่มนึงแต่แย่มาก ไม่ทักทายแล้วมาเดินดูว่าบ้านเราซื้ออะไรมั่ง พอเราหยิบอะไรก็หยิบตามจ่ายเงินกันเรียบร้อย เดินมาที่สถานีรถไฟ อยากกินทาโกยากิ มีเจ้าอร่อยข้างสถานี ก็อร่อยจริงๆ แล้วก็ซื้อไอติมให้ปูเป้แท่งนึง มีอีกเจ้าขายมันจูเป็นแป้งคล้ายๆโมจิ แต่รสชาดแปลกกว่า อร่อยดี
วันนี้ซื้อของพะรุงพะรังเลยไม่ได้ถ่ายรูป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น