ดี...
วันจันทร์ที่ผ่านมาโดดงานไปทำวีซ่าที่สถานฑูตญี่ปุ่นมา อันนี้ไม่ขอเล่า
จะพูดถึงช่วงบ่ายๆไปร้าน sweet sound แถวสามย่าน จุฬา ซึ่งเป็นร้านขายเครื่องดนตรี
ได้ข้อคิดดีๆจากเจ้าของร้านมา...
เรื่องแรก คือ การ endorser ที่ร้านนี้ไม่ทำเพราะมีเอฟเฟคตามมาอย่างคาดไม่ถึง???
ขออธิบายการ endorser คือ การนำสินค้าที่เราขายไปให้ศิลปินที่มีชื่อเป็นคนใช้ เหมือนกับการเป็นพรีเซ็นเตอร์นั่นล่ะ
แต่การ endorser จะทำอย่างไม่เป็นทำการ เพราะการเป็นพรีเซ็นเตอร์อาจรวมถึงการเซ็นต์สัญญาเป็นเรื่องเป็นราว การจ่ายค่าตอบแทน ฯลฯ
พูดง่ายๆ คือ endorser คือ การนำของไปให้ศิลปินใช้ฟรีๆ นั่นเอง ซึ่งอาจพัฒนาสู่การมี signature อีกที ซึ่งผลพลอยได้คือแฟนๆของศิลปิน
เหล่านั้นก็จะแห่กันมาซื้อสินค้าตัวนั้น
ทีนี้ ร้านนี้นำเข้ากีตาร์ยี่ห้อ suhr ซึ่งราคาแพงหูดับตับไหม้(แสนอัพ)แต่ก็ยังมีคนไทยใช้บ้าง อย่าง pop the sun , กอล์ฟ ทีโบน ,
วงสล๊อตแมชชีน ทางร้านเคยคิดถึงเรื่อง endorser บ้างแต่ก็ต้องพับไป เพราะตามปกติคงไม่มีใครไม่อยากได้ของไม่ดีใช้ ศิลปินพวกนี้คงเลือกใช้
แต่รุ่น top แน่นอน ซึ่งผลคือ แฟนๆวงนั้นจะมีปัญญาซื้อหรือเปล่า เพราะ suhr ตัวนึงก็แสนกว่า ตัว top ก็แสนกลางๆ-แสนปลาย การที่จะให้
ศิลปินเป็น endorser คงไม่เกิดประโยชน์อะไร...
เรื่องที่สอง คือ การทุ่มตลาด และการสั่งสินค้าผ่านอินเตอร์เน็ต
ตัวแรก การทุ่มตลาด ตอนนี้มีร้านค้าใหญ่ๆในอเมริกากว้านซื้อของล๊อตใหญ่จากผู้ผลิต แล้วดั๊มราคาให้ถูกกว่าร้านอื่นๆ(เมืองไทยก็เป็น) ในฐานะ
ผู้บริโภคคงไม่รู้สึกอะไร แต่มองลึกๆในระยะยาว อาจเป็นการผูกขาดสินค้า เพราะร้านนั้นจะกลายเป็นผู้คุมราคากลางทั้งหมด อันนี้น่ากลัว...
ตัวที่สอง การสั่งของผ่านเน็ต เดี๋ยวนี้ร้านไหนบริการไม่ดี ราคาแพงเกินเหตุ เราสามารถสั่งของผ่านทางเน็ตได้แล้ว ไปมาๆกลายเป็นธุรกิจขนาดใหญ่ไป
ในเมืองไทยตอนนี้น่ากลัวกว่า เพราะตัวแทนจำหน่ายขายของไม่ได้ เพราะคนนิยมสั่งของผ่านเน็ตกัน ฝากคนหิ้วกัน พอของพังก็มาปล่อยราคาถูก กลาย
เป็นว่าสินค้าไม่มีคุณภาพอีก เราๆในฐานะคนซื้อต้องใช้วิจารณญาณให้ดีก่อนซื้อ
ท้ายนี้หวังว่าคงได้อะไรดีๆจากข้อความนี้นะ
popuppre...
ปล.แถมรูปลูกรักตัวใหม่ที่ไปรับมาเลี้ยงจากร้าน sweet sound มา สินสอดเอาเรื่องเหมือนกันนะเนี่ย...
วันจันทร์ที่ผ่านมาโดดงานไปทำวีซ่าที่สถานฑูตญี่ปุ่นมา อันนี้ไม่ขอเล่า
จะพูดถึงช่วงบ่ายๆไปร้าน sweet sound แถวสามย่าน จุฬา ซึ่งเป็นร้านขายเครื่องดนตรี
ได้ข้อคิดดีๆจากเจ้าของร้านมา...
เรื่องแรก คือ การ endorser ที่ร้านนี้ไม่ทำเพราะมีเอฟเฟคตามมาอย่างคาดไม่ถึง???
ขออธิบายการ endorser คือ การนำสินค้าที่เราขายไปให้ศิลปินที่มีชื่อเป็นคนใช้ เหมือนกับการเป็นพรีเซ็นเตอร์นั่นล่ะ
แต่การ endorser จะทำอย่างไม่เป็นทำการ เพราะการเป็นพรีเซ็นเตอร์อาจรวมถึงการเซ็นต์สัญญาเป็นเรื่องเป็นราว การจ่ายค่าตอบแทน ฯลฯ
พูดง่ายๆ คือ endorser คือ การนำของไปให้ศิลปินใช้ฟรีๆ นั่นเอง ซึ่งอาจพัฒนาสู่การมี signature อีกที ซึ่งผลพลอยได้คือแฟนๆของศิลปิน
เหล่านั้นก็จะแห่กันมาซื้อสินค้าตัวนั้น
ทีนี้ ร้านนี้นำเข้ากีตาร์ยี่ห้อ suhr ซึ่งราคาแพงหูดับตับไหม้(แสนอัพ)แต่ก็ยังมีคนไทยใช้บ้าง อย่าง pop the sun , กอล์ฟ ทีโบน ,
วงสล๊อตแมชชีน ทางร้านเคยคิดถึงเรื่อง endorser บ้างแต่ก็ต้องพับไป เพราะตามปกติคงไม่มีใครไม่อยากได้ของไม่ดีใช้ ศิลปินพวกนี้คงเลือกใช้
แต่รุ่น top แน่นอน ซึ่งผลคือ แฟนๆวงนั้นจะมีปัญญาซื้อหรือเปล่า เพราะ suhr ตัวนึงก็แสนกว่า ตัว top ก็แสนกลางๆ-แสนปลาย การที่จะให้
ศิลปินเป็น endorser คงไม่เกิดประโยชน์อะไร...
เรื่องที่สอง คือ การทุ่มตลาด และการสั่งสินค้าผ่านอินเตอร์เน็ต
ตัวแรก การทุ่มตลาด ตอนนี้มีร้านค้าใหญ่ๆในอเมริกากว้านซื้อของล๊อตใหญ่จากผู้ผลิต แล้วดั๊มราคาให้ถูกกว่าร้านอื่นๆ(เมืองไทยก็เป็น) ในฐานะ
ผู้บริโภคคงไม่รู้สึกอะไร แต่มองลึกๆในระยะยาว อาจเป็นการผูกขาดสินค้า เพราะร้านนั้นจะกลายเป็นผู้คุมราคากลางทั้งหมด อันนี้น่ากลัว...
ตัวที่สอง การสั่งของผ่านเน็ต เดี๋ยวนี้ร้านไหนบริการไม่ดี ราคาแพงเกินเหตุ เราสามารถสั่งของผ่านทางเน็ตได้แล้ว ไปมาๆกลายเป็นธุรกิจขนาดใหญ่ไป
ในเมืองไทยตอนนี้น่ากลัวกว่า เพราะตัวแทนจำหน่ายขายของไม่ได้ เพราะคนนิยมสั่งของผ่านเน็ตกัน ฝากคนหิ้วกัน พอของพังก็มาปล่อยราคาถูก กลาย
เป็นว่าสินค้าไม่มีคุณภาพอีก เราๆในฐานะคนซื้อต้องใช้วิจารณญาณให้ดีก่อนซื้อ
ท้ายนี้หวังว่าคงได้อะไรดีๆจากข้อความนี้นะ
popuppre...
ปล.แถมรูปลูกรักตัวใหม่ที่ไปรับมาเลี้ยงจากร้าน sweet sound มา สินสอดเอาเรื่องเหมือนกันนะเนี่ย...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น