วันนี้คนเยอะพอสมควร เพราะอากาศดี(ร้อนตับแล่บ) ร้านสนูปปี้ที่ผมเคยมาคราวก่อนเจ๊งไปอีกแล้ว กลายเป็นร้านขายเสื้อผ้าวัยรุ่น ออกแนวพั๊งค์ๆ แต่ของในร้านก็ยังอยู่ในลักษณะใส่ได้ ไม่ใช่แบบพั๊งค์หลุดโลก เดินดูของในร้านซักพักก็ออกมาตามถนน คนล้นหลามมาก พวกฝรั่ง นิโกรเยอะแยะเลย เดินพักนึงจนพวกเราทุกคนไม่ไหวแล้ว เห็นพลาซ่าแถวนั้นมีป้ายบอกร้านอาหารเลย สุ่มเดินเข้าไปดู ชั้น 2 เป็นฟู๊ดเซ็นเตอร์ พวกเราเลยขึ้นไปจับจองหาพื้นที่กัน
ในร้านคนแน่นมาก มีแต่เด็กวัยรุ่นทั้งนั้น พ่อกับแม่หาที่นั่งได้ก็จัดการหยิบข้าวปลาทู ณ ไทยแลนด์ มาจัดการโซ๊ย ณ ฮาราจูกุ ส่วนผมก็เดินดูว่ามีอะไรกินได้บ้าง เท่าที่เดินๆดูมีแต่ร้านของกินเล่น อย่างเบอร์เกอร์ ทาโกยากิ(คนเยอะมาก) ชานมไข่มุก(ร้านนี้คนเยอะสุดต่อแถวยาวออกไปนอกร้าน) กาบั๊ปอาหารแขก แกงกะหรี่มีแขกอินเดียมาขายด้วย เดินอยู่หลายรอบจนขี้เกียจก็เลยได้ฮอทด๊อกไส้
แกงกะหรี่มา สั่งเสร็จร้านก็ให้แท่งพลาสติกอันเล็กๆมา ก็ไม่เข้าใจคิดว่าถ้าฮอทด๊อกทำเสร็จคงเอาไปแลกมั๊ง ก็มานั่งรอที่โต๊ะ ซักพักถึงได้เข้าใจ ไอ้แท่งพลาสติกมันร้องแล้วก็สั่นด้วย อ้อ...มันเป็นรีโมทบอกนี่เอง เข้าใจคิดนะ แล้วเราก็ได้ฮอทด๊อกแกงกะหรี่ราดด้วยชีสชุ่มฉ่ำอร่อยมากขนาดปูเป้มากินด้วย ของเจี๊ยบไปต่อคิวซื้อทาโกยากิ รอเป็นชั่วโมง ได้ทาโกฯลูกขนาดลูกเบสบอล 1 ลูก อร่อยเหมือนกัน
แม่ถือโอกาสมั่วนิ่ม(อีกแล้ว) เอาขวดที่ขนมาจากบ้านไปกรอกน้ำตุนไว้(ประหยัดไป)
พ่อกับแม่เดินไม่ไหวแล้ว ปล่อยให้ผม-เจี๊ยบและปูเป้ไปเดินกันต่อ เราตกลงไปเดินหาร้านขายร่มกัน เดินอยู่พักนึงก็ได้ของ ผมว่าจะหาดูเสื้อผ้าแต่ก็ไม่ถูกใจ จากนั้นจึงไปรับพ่อกับแม่เพื่อเดินไปหน้าศาลเจ้าบริเวณสถานีรถไฟ เดินผ่านร้านเสื้อผ้าแบรนด์เนมหลายร้านแต่ก็ไม่ได้เข้าด้วยความที่ทุกคนเมื่อยแล้ว เราจึงเดินไปดูพวกคลอสเพลย์แป๊บนึงก่อนจะตีตั๋วรถไฟกลับ
ขากลับเราอาศัยทฤษฎีที่ว่ามาเท่าไหร่ กลับก็จ่ายเท่านั้น เราจึงนั่งรถไฟไปลงสถานีชินากาว่า จนถึงชานชาลาซึ่งเราต้องต่อรถไฟอีกขบวนก็ลังเลว่าไปฝั่งไหน ยืนเถียงกันพักนึงก็ตกลงกันว่าไปสายที่ผ่านอูเอโนะ เพราะชื่อคุ้นหน่อย เลยขึ้นรถไป ยืนส่องเส้นทางวิ่งบนรถ(ภาษาปะกิต) ถึงได้รู้ว่านั่งผิดฝั่ง เลยต้องลงสถานีหน้า แล้วต่อสายที่ไปโยโกฮาม่า เราจึงรีบลงรถอย่างเร่งด่วนเพื่อต่อรถขบวนใหม่เพื่อกลับบ้าน
ตัดภาพกลับมาตอน 6 โมงเย็น แวะห้างเซยูแถวบ้านเพื่อซื้อของไปทำกับข้าวกินกัน มีขนมติดไม้ติดมือมาพอควร โดยพรุ่งนี้เรามีโครงการไปเที่ยวโอไดบะกัน...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น