สุดยอดคอนเสิรต์ร็อคแห่งปีที่ทุกคนรอคอย ผมเป็นคนนึงที่ซื้อบัตรแต่ไม่ได้ไปดู(ด้วยเหตุจำเป็นบางประการ) ตัวคอนเสิรต์ทำได้ยิ่งใหญ่สมศักดิ์ศรี ระบบภาพสวยงาม แต่ระบบเสียง...เหมือนจะดร็อปไปนิดๆ ส่วนโชว์...
- เด่นสุดก็เป็น ชัช มือกลอง ตีได้คมและเฉียบขาดเหมือนเดิม น้ำหนักในการตีดีมากๆ เสียดายระบบเสียงถ้าดีกว่านี้คงได้ยินอะไรดีๆขึ้นมาอีก(เว้นแต่เปลี่ยนไปใช้เครื่องเสียงไฮเอนด์ 555)
- คนนึงที่เด่นขึ้นมาคือ ยอดมือกีตาร์ คุมเสียงต่างๆได้หมดตามที่ต้องการ(ไม่เหมือนครั้งก่อนๆมีแป๊กอะไรบ้าง) ส่วนนึงน่าจะมาจากอุปกรณ์ที่ดีขึ้น(มากๆ) แต่ติอย่างคือ เอฟเฟคยังใช้เหมือนเอาสะดวกมากกว่าคำนึงเรื่องเสียง(ตามสไตล์ไทยแท้)
- คีย์บอร์ด พี่โอมเล่นได้สุดยอดเหมือนเดิม คุมได้หมดทุกอย่าง ทั้งเสียงคีย์บอร์ดและเสียงร้องประสาน นับวันดูมาตรฐานดูจะห่างจากวงไปเรื่อยๆทุกที
-เบส บอกตรงๆว่าดูจะด้อยลงไปทุกวัน เบส 4 สายคงไม่เหมาะกับปิ๊ด ซาวน์จมดับสนิท ไม่โอบอุ้มดนตรีเลย แทบจะหายไปจากเวที ไม่เหมาะคอนเสิรต์เก่าๆที่ปิ๊ดดูจะมีส่วนร่วมมากๆ เพลงที่เบสเด่นๆอย่างคนมีตังค์เบสกลับดูเงียบๆเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
-ร้องนำ ตูนยังเอนเตอร์เทนคนดูได้ดีเหมือนเคย เสียงร้องอาจดร็อปๆไปบ้างแต่เทียบกับงานที่ต้องนำเสนอคน 65,000 ตลอด 4 ชั่วโมงแค่นี้ก็สุดยอดแล้วครับ
ตัวเพลง...ผมชอบหลายๆเพลงนะ แต่ที่ฟังแล้วชอบที่สุดคือ เปราะบาง กับ ความรัก ไลน์คีย์บอร์ดสวยมากกกก ฟังแล้วอินเลยอ่ะ
ในส่วนแขกรับเชิญ หลายๆคนก็ทำหน้าที่ได้ดี แต่สังเกตแววตาศิริพร ดูๆแล้วไม่สนุกเลย อย่างว่าป้าแกคงถนัดเซิ้งมากกว่า จะให้ไปเต้นเย้วๆก็ยังไงอยู่
สรุป...เป็นคอนเสิร์ตที่ดี ใครชอบบอดี้แสลมไม่ควรพลาดด้วยประการทั้งปวง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น