ขึ้นภูเขาไฟฟูจี‏

คืนแรกอยากรู้อยากเห็นว่าทีวีญี่ปุ่นมีอะไรดูมั่ง เลยนั่งหาช่องดูไปเรื่อยเปื่อย รายการทีวีญี่ปุ่นมันมีทุกอย่างจริงๆ สารคดีดีๆ เกมโชว์แปลกๆ ไปจนถึงข่าวที่นำเสนอแบบพิสดาร รายการทีวีไดเร็ตเต็มจอ แต่ที่แล้วชอบคือ การนำเสนอที่ดี แบบเรียลลิตี้โชว์ คือดูแล้วมันเข้าถึงได้ง่ายกว่า มีรายการนึงดีมาก เป็นรายการสอนภาษาอังกฤษจากเพลงฝรั่ง ที่น่าตกใจคือพิธีกรเป็นมาร์ตี้ ฟรายแมน อดีตมือกีตาร์ชื่อดัง

วงเมก้าเดธพูดญี่ปุ่นไฟแล่บ คงมาทำมาหากินที่นี่ถาวรแล้วมั๊ง?

ว่าด้วยเรื่องที่เกริ่นไว้ดีกว่า...เช้าวันที่สองแล้ว มาญี่ปุ่นทั้งทีก็ต้องไปภูเขาไฟฟูจีซิ วางโปรแกรมกันว่าไปถ่ายรูปกันที่นั่น แล้วขากลับแวะกินทงคัตสึ  เราสามคนเดินทางออกจากที่พักโดยรถโตโยต้าอัลพาร์ท เกิดมาก็เพิ่งเคยนั่งนี่ล่ะ เคยแต่เอาเช็คไปซื้อรถคันนี้ให้บริษัทเก่า

นั่งรถรับแอร์ไปเรื่อยๆ ในรถก็นั่งฟังแต่เพลงไทยเก่าๆ อย่างนันทิดา ก๊อด จักรพันธ์ ไม่ยักได้ฟัง

เพลงพื้นเมืองเลยวุ๊ย! เอ้อที่รถมีติด GPS ด้วยนะซักพักใหญ่ๆก็ถึงจุดพักรถ

จุดแรกของฟูจี เป็นจุดพักรถที่สะอาด มีอาหารขายแบบฟู๊ดเซ็นเตอร์ อาหารน่ากินทั้งนั้น ผมเลือกที่จะกินไอติมชาเขียวของฮั๊กเก้นด๊าส(เมืองไทยก็มี)ส่วนอาแก่กินกาแฟ ไอติมหอมชาเขียวมาก เดินไปเจอตู้หยอดเหรียญขายของสารพัด ที่น่าทึ่งคือตู้ขายเฟร้นฟรายก็มีนะ

จุดพักรถระดับ 1

หลังจากอิ่มท้องแบบเบาๆ เราก็เริ่มลุยต่อ รถเริ่มแล่นไปเรื่อยๆ จุดหมายของเราคือ ไปให้ถึงจุดสูงสุดของภูเขาเท่าที่จะทำได้  ยิ่งรถวิ่งใกล้ยอดเขาเท่าใดหมอกยิ่งลงจัดอากาศยิ่งหนาวขึ้นเรื่อยๆ  จนมาถึงจุดพักรถระดับที่ 3 หมอกลงหนามาก อากาศ 4 C' หนาวมั่กๆ ไม่เคยเจออากาศหนาวขนาดนี้มาก่อน พูดทีเป็นไอยังกะเมืองนอกเลย(ก็เมืองนอกนี่หว่า?) มีโอเด้งอย่างหอยต้ม , ปลาหมึกต้ม, ข้าวโพดต้มอีกเจ้าขายยากิโทริ(ของเหมือนกัน) ลองซื้อปลาหมึกย่างกิน มาแบบฟรีซเป็นน้ำแข็ง แม่ค้าย่างทั้งน้ำแข็งเลยแต่ก็สด เนื้อหวานดี ...

ในร้านขายของที่ระลึก(ห้องน้ำเก็บเงินด้วยอ่ะ...)