บิ๊กแอสชุดนี้บอกตรงๆว่า ตอนออกใหม่ๆผมฟังจาก MP3ซะส่วนนึง รู้สึกว่าความหนักแน่นทางดนตรีลดลงไปมาก ก่อนหน้านี้วงนี้จะค่อนข้างตามกระแสดนตรีโลกพอสมควร โดยชุด Seven จัดว่าเป็นอัลบั้มที่มีเสียงตอบรับดีที่สุด เพลงทุกเพลงฮิตติดชาร์ต ได้รางวัลมากมาย แต่ผมว่ามันมีจุดอ่อนคือ มือกลองยังไม่เก่งพอ สังเกตจากชุดก่อนหน้านี้ เราจะได้เห็นไลน์กลองเห่ยๆในหลายๆเพลง ในอัลบั้มSevenถ้าสังเกตดีๆก็พบรอยโหว่ของกลองในหลายๆเพลง เช่นท่อนIntroของเพลงยักษ์ใหญ่ฯที่ตีเหลื่อม-น้ำหนักไม่ได้ ฯลฯ
กาลเวลาผ่านไป เหมือนทางวงก็ทราบปัญหานี้ดี ในอัลบั้ม Begin ซึ่งเป็นกระแสHard Rockอย่างวงkillswitch engage มาแรง กลองบอกตรงๆว่าสะเด่ามากๆตีได้หนักหน่วง Timingเป๊ะๆ ลูกโปรยต่างๆมีครบไม่ก๊องแก๊งแบบเมื่อก่อนละ ส่วนตัวผมให้เป็นอัลบั้มที่ดีที่สุดของวงเลยล่ะ สมบูรณ์ทั้งไลน์ดนตรีทุกชิ้น เนื้อหาเพลงที่คมคายมากๆ เสียงร้องที่ชัด
มาว่าที่อัลบั้มนี้ เสียงแด๊กไปแล้วหมดแล้ววว อัลบั้มหน้าต้องดูว่าจะเอากันอย่างไรต่อไป กีตาร์คมเหมือนเดิม แต่...นับวันเข้าก็เริ่มชัดเจนว่า มือกีตาร์สองคนฝีมือห่างกันราวนรกกับเหว ส่วนเนื้อหาเข้าเรื่องปรัชญา ไม่ใช่เพลงรักซ้ำๆแบบวงอื่นๆ หลายๆเพลงมีเสียงซินธิไซเซอร์มาเจือสร้างสีสันให้พอละมุนได้บ้าง(ฝีมือพี่โอมเช่นเคย)
สรุปว่าดนตรีพอฟังขำๆได้ เนื้อหาคมและบาดมาก แต่อย่าเอาความสำเร็จจากชุดก่อนๆมาเปรียบ ไม่งั้นกร่อยแน่ๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น