 |
| 8 พย.56 เกิดเป็นคนแสนยุ่งนักหนา วันนี้ขอบ่นอะไรหน่อยนึงรู้สึกเบื่อหน่ายกับอะไรบางอย่างเหลือเกิน ขอย้อนเล่าเรื่องนี้หน่อยครับ ปี 45-46 ผมยังทำงานโรงงานที่สมุทรปราการ วันนั้นขับรถไปงานแต่งงาน คนที่ 1 : ทำงานที่ไหนวะ ผม : โรงงานแถวสมุทรปราการ อ่ะนี่นามบัตร... คนที่ 2-3-4 : เข้ามามะรุมมะตุ้มในทันที (กลายเป็นเทพในบัลดล) ปี 48 ตอนนั้นผมออกจากงาน(ตกงาน) เพื่อมาวัดดวงหางานใหม่และเรียนต่อ คนที่ 1 : ทำงานที่เดิมหรือเปล่าวะ ผม : ออกมาแล้วอ่ะ ตอนนี้ตกงานอยู่ คนที่ 1และคนอื่น : จบบทการสนทนาทันที (กลายเป็นหมาหัวเน่า) ปี 49 ผมเข้ามาทำงานที่ธนาคารแล้ว แต่อยากลองดูน้ำใจคน ลองเปลี่ยนคำตอบดูซิว่าจะเป็นอย่างไร คนที่ 1 : เป็นไงมั่ง หางานทำได้หรือยังวะ? ผม : ทำแล้ว บริษัทเล็กๆแถวซอยอารีย์อ่ะ คนที่ 1 : ก็ดีแล้วจะได้ไม่เป็นภาระพ่อแม่ (-_-)" ปี 51-52 สมัยที่ผมยังทำงานอยู่แถวซอยอารีย์ บทสนทนาหนึ่งซึ่งเกิดกับตัวผมเอง กริ๊งงงงงงงงงง (เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น) ผม : สวัสดีครับ ปลายสาย : ที่ธนาคารเมิงเค้าให้คนนอกเอารถเข้าไปจอดได้มั้ย? ผม : เอ้อ ไม่ได้นะ เค้าให้สิทธิเฉพาะคนในตึกจอดได้อย่างเดียว ปลายสาย : งั้นใช้สิทธิืมึงจองได้มั้ย? ผม : เฮ้ยยย จองอ่ะได้แต่เค้าต้องจับสลากนะ ไม่ใช่ว่าจองแล้ววจะได้จอดเลยทุกคน ปลายสาย : ตรู๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ ผม : นึกในใจ.......ไอ้เวร เหตุการณ์ต่อมา ผมไปเจอคนกลุ่มเดิม บทสนทนาวายวอดเริ่มต้นอีกครั้ง คนที่ 1 : งานที่กรูทำจะหมดสัญญาปลายปีว่ะ กรูอยากทำฝ่ายกฎหมายที่ธนาคารมึง ช่วยฝากกรูหน่อยซิ ผม : แล้วอยากทำตำแหน่งอะไรล่ะ? คนที่ 1 : ผู้อำนวยการฝ่ายกฎหมาย ผม : (นึกในใจ.....มึงคิดว่ามึงจบฮาวาร์ด หรือ เบิร์คลี่ย์มาหรือไง) แล้วอยากได้เงินเดือนเท่าไหร่ล่ะ? คนที่ 1 : กรูไม่หวังมากขอแค่ 60,000 พอ คนที่ 2-3-4-5 : เฮ้ยมึงก็ช่วยเพื่อนแค่นี้จะ้เป็นไรไปวะ 555 ผม : หึหึหึ................(นึกในใจพ่องเมิงดิ่) เหตุการณ์ต่้อมา เหมือนเหตุการณ์ที่แล้วไม่มีผิด คนที่ 1 : กรูไปสมัครที่ธนาคารมึงผ่านเวปไซด์แล้ว ไม่เ้ห็นเค้าเรียกกรูเลย ผม : มึงกรอกว่าไงมั่ง คนที่ 1 : กรูขอไปนิดเดียวเอง ตำแหน่งผู้อำนวยการฝ่ายกฎหมาย , เงินเดือน 70,000 , ค่าน้ำมันรถ , รถประจำตำแหน่ง ,Smartphoneพร้อมค่้าโทรศัพท์ , ค่าตำแหน่งอีก 15,0000 ฯลฯ คนที่ 2-3-4 : มึงไม่้รู้จักกับคนในฝ่ายกฎหมายเหรอ ฝากเพื่อนหน่อยซิวะ ผม : หึหึหึ................(นึกในใจ ไอ้ฟราย !!!) เดือนที่แล้ว มีอะไรงี่เง่าเข้ามาให้รกสมองต่อ ติ๊งต่องงง (เสียงLine ดังจากโทรศัพท์มือถือ) คนนั้น : ที่ดินของพ่อตาแม่ยายมึงเค้าจะขายมั้ยวะ? ผม : มีอะไร? คนนั้น : รถไฟฟ้ามันจะตัดผ่านเส้นนั้นพอดี กรูไปที่กรมที่ดิน ที่พ่อตาแม่ยายมึงจะอยู่ติดรถไฟฟ้าพอดี ทำเลสวยเลย ผม : แล้วไง? คนนั้น : กรูอยากจะซื้อแล้วไปทำคอนโดว่ะ เดี๋ยวกรูแบ่งเปอร์เซ็นให้ ผม : อย่าให้กรูยุ่งเลย เรื่องสมบัติของเค้ากรูไม่อยากยุ่ง คนนั้น : เฮ้ยยย ต่อไปมึงสบายแล้วนะ เดี๋ยวก็ตกเป็นของมึงแล้ว ผม : ก็อย่างที่บอก ของทางโน้นกรูไม่ยุ่ง มันไม่ใช่ของๆเรา อย่าไปยุ่งดีกว่า คนนั้น : ไม่ตอบกลับมาอีกเลย นี่เป็นเพียงเหตุการณ์ส่วนนึงเท่านั้น ล่าสุด ได้ยินคำบอกกล่าวจากคนๆนึงเล่าให้ฟังว่า คนนึงในกลุ่มนี้จะเลิกคบผมเพราะผมไม่สนองความต้องการของมันได้??? (ตกลงผมเป็นขี้ข้าพวกมันไช่มั้ย?) ที่ผ่านมาผมก็อยู่ตัวคนเดียวมาหลายสิบปี ไม่เคยมีใครคิดจะติดต่อมา ผมก็อยู่ของผมได้กับสังคมใหม่ๆมาตลอด เอาเรื่องนี้มาปรึกษาป้าที่บ้าน และรุ่นพี่คนนึง ให้คำแนะนำเหมือนกันว่า จะไปแคร์มันทำไม เราทำตัวเราให้ดีที่สุด ชีวิตใครชีวิตมัน เราไม่ได้ขอใครกิน แค่นี้ก็พอแล้ว |
 |
| ขอโทษที่บ่นมาเยอะครับ แต่เหลืออดจริงๆ มาเข้าเรื่องกินกันดีกว่า............... เมื่อวันที่ 8 พย.ผมลาพักร้อน เนื่องจากเดิมตั้งใจจะลาวันศุกร์ที่แล้ว แต่โดนที่ทำงานดักคอซะก่อนว่า "ขนาดผมป่วยยังมา 5-6วันยังมาทำงานตลอด" ประโยคนี้เป็นผลให้การจะลาพักร้อนในวันศุกร์ก่อนต้องชะงักไป วันที่ 8 พย.นี่เลยต้องหยุดหน่อย ทั้งปีเพิ่งได้หยุดแค่ 2 วันเอง กะว่าจะไปเดินเล่นแถวทองหล่อ สุขุมวิท ไปหาของกินอร่อยๆมั่ง ให้รางวัลกับชีวิตตัวเองหน่อย ไหนๆปีนี้ก็ไม่ได้ไปเที่ยวเมืองนอกละ -"- นั่งศึกษาเส้นทางแล้วก็ยังงงๆอยู่ดี เพราะทองหล่อเท่าที่ดูมันต้องนั่งรถไฟฟ้าไปลงแล้วต่อมอเตอร์ไซด์เข้าไปอีกไกลเลยล่ะ จะเบื่อเมืองไทยก็ตรงนี้ล่ะ จะไปไหนแต่ละที่ถ้าไม่มีรถส่วนตัวการคมนาคมก็ห่วยแตกจริงๆ สุดท้ายตัดสินใจมาที่ CTW ที่เดิมที่คุ้นเคย เดินๆอยู่พักใหญ่ผ่านหน้าร้านMK GOLD เค้ามีบุฟเฟ่ต์เฉพาะวันธรรมดาด้วยนะ หัวละ 450 บาทที่เพิ่มมาเห็นมีปลาแซลมอน กับหอยแมลงภู่นิวซีแลนด์ แต่ดูๆแล้วคงใช้เวลานานกว่าจะต้มเสร็จ กินคนเดียวคงวุ่นน่าดู ตัดสินใจมาที่ร้านMOMO PARADISE ดีกว่า ขึ้นมารอแป๊บเดียวครับ วันธรรมดาคนไม่เยอะเท่าไหร่ เลือกสั่งสุกี้ยากี้ อยากกินหมูดำคุโรบุตะกับเห็ดๆทั้งหลาย ชอบตรงที่หมูเค้าเกรดดีและสม่ำเสมอมากๆ หลายๆครั้งที่มานั่งกินที่นี่คนจะเข้าออกที่ร้านตลอด และจะมีลูกค้าต่างชาติ รวมถึงคนญี่ปุ่นเสมอๆ นั่นแสดงว่ามาตรฐานร้านเค้าต้องดีพอสมควร ^^ |
 |
| เค้าเอามาเสิรฟ์อย่างละถาดก่อนครับ อันนี้ไม่ซีเรียสค่อยๆกินไป เนื้อวัว 2 ถาดแรกแฮปปี้มากครับ มีมันแทรกด้วยเวลาจุ่มน้ำร้อนแล้วกินมันนุ่มจริงๆ พอสั่งเนื้อถาดที่ 3 เป็นเนื้อสันใน(ไม่มีมันแทรก) รู้สึกมันสากๆไปหน่อย เลยพอดีกว่า |
 |
| เนื้อหมูดำคุโรบุตะ วันนี้สั่งไปร่วมๆ 5 ถาดได้ แค่กินหมูที่นี่อย่างเดียวผมก็ว่าคุ้มแล้วล่ะ เนื้อนุ่มหวาน กินแล้วลื่นคอจริงๆ มากี่ครั้งๆก็ไม่ผิดหวังเลย :) |
