นาโกย่า-โอซาก้า และวืด ภาค 3

1.ย้อนมาประเด็นที่ว่าไปญี่ปุ่นเพื่ออะไร?

ความตั้งใจหลักคือ ไปซื้อของครับ หลายๆอย่างที่บ้านเราไม่มีขาย เช่น ขนม เอฟเฟค สายแจ็ค กระเป๋าทำงาน

2.ขนม-อาหารอะไร?

จะว่าไปขนมญี่ปุ่นที่มาขายบ้านเราก็มีหลายอย่าง และแพงกว่ากันไม่กี่บาท อันนี้ไม่อยู่ในเป้าหมายของเรา ในส่วนที่เราสนใจคือ พวกเครื่องปรุงทำอาหาร เช่น พริกป่นญี่ปุ่น ผงโรยข้าว ฯลฯ บ้านเราขาย 70-100 กว่าบาท ในขณะที่ญี่ปุ่นผมเคยไปเจอที่ร้าน Cando ซึ่งเป็นร้าน 100 เยน คือ ตกอันละ 30 บาทเท่านั้น แล้วของไม่ใช่ไก่กาอาราเร่อะไรเลย เกรดเดียวกับอันที่มาขายบ้านเรา 70 บาทละ

พูดถึงเรื่องของกิน ไม่ใช่เรื่องซื้ออย่างเดียว มีอยู่หลายเมนูที่เราอยากไปชิมด้วย เช่น ซูชิ ราเม็ง ปลาไหล โอโคโนมิยากิ ไอติม ฯลฯ เห็นราคาและการบริการหลายๆร้านในบ้านเราแล้วหงุดหงิด บางร้านราคามหาโหด ไม่ค่อยง้อลูกค้า แถมมีตัวเลือกน้อย การไปกินอาหารถึงแหล่งกำเนิดในราคาที่เหมาะสมเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด

3.เอฟเฟค สายแจ็ค กระเป๋าทำงาน

อุปกรณ์ดนตรีหลายๆอย่างหาซื้อได้ในบ้านเรา ไมมีก็สามารถสั่งออนไลน์ได้ แต่ราคาและบริการก็อีกเรื่องนะจ๊ะ เช่นกัน มีอยู่หลายๆอย่างมันค้างคงตั้งแต่คราวก่อน ไม่ได้ซื้อมา ก็เคยคาใจจนถึงปัจจุบัน รอบนี้กะว่าจะจัดการให้มันสิ้นเรื่องสิ้นราวซะ

ส่วนกระเป๋าทำงาน จากกระทู้ก่อนๆที่เล่าไป ประทับใจดีไซน์ และความทนทานของ Yoshida ด้วยความไม่เกร่อไม่โหลด้วย เลยคิดว่าจะต้องมีใบต่อไปแน่นอน ขอเป็นกระเป๋าหนังสีน้ำตาล ใจจริงก็อยากได้กระเป๋าหนังแบรนด์คนไทยนะ แต่การตัดเย็บ ดีไซน์มันยังไม่ได้ รวทถึงซิปที่ใช้ก็ไม่ทนทาน เสียง่าย เลยตัดไป เสียน้อยเสียมากเสียยากเสียง่าย

เข้าไปหาข้อมูลในเพจ Yoshida ก็มีหลายรุ่นน่าสนใจ เลยเซฟรูปไปเยอะๆ เพราะคราวก่อนที่ไปซื้อที่ห้าง Tokyu Hands มีแบบให้เลือกน้อยไปหน่อย รอบนี้ที่ Shinsaibashi มีทั้งห้าง Tokyu Hands และสาขาของ Yoshida ด้วย เจอที่ไหนก็ซื้อเลย

นาโกย่า-โอซาก้า และวืด ภาค2

เมื่อเราจองตั๋วเครื่องบินไปแล้ว จึงเริ่มค่อยๆต่อจิ๊กซอทีละชิ้น เริ่มจากตั้งเป้าว่าเราจะไปไหนบ้าง โดยมองจากกิจกรรมที่เป็นไปได้ก่อน เช่น Universal Studio แหล่งช็อปปิ้ง ร้านกีตาร์ ห้าง Tokyu hands ร้านอาหารชื่อดัง รวมถึงการเดินทางไปยังที่ต่างๆ ซึ่งมันมีอยู่หลายสถานที่ที่น่าสนใจที่เราจะตั้งต้นปักหลักพักโรงแรม ถ้าเป็นคนไทยคงเป็นย่านอูเมดะ แต่พอมานั่งคิดแล้ว ชินไซบาชิน่าจะตอบโจทก์เรามากกว่าเพราะเดินทางง่าย เป็นแหล่งร้านกีตาร์ มีห้าง Tokyu Hands มีห้างสรรพสินค้าและร้านอาหารเยอะ ฯลฯ รวมถึงโรงแรมที่เราเล็งก็ไม่ไกลจากสถานีรถไฟ เดินจากสถานีทางออกไม่ถึง 2 นาทีก็เจอ

จากนั้นเริ่มมาวางแผนการเดินทางโดยใช้ Hyperdia เป็นอะไรที่มาตรฐานสุดและเชื่อถือได้ แล้วค่อยๆหยอดโปรแกรมแทรกไป ในทุกวัน หลังเลิกงาน ผมจะเช็คเส้นทางเดินเท้าโดยใช้ Google Map ประกอบ เพื่อให้เห็นภาพจริง แก้ไปแก้มาอยู่หลายวันจนได้ที่พอใจ

เราจึงมานั่งคำนวนค่าใช้จ่ายอีกครั้ง ค่ารถก็คำนวนจาก Hyperdia นั่นล่ะ ค่าของต่างๆก็หาจากเวปไซด์ของยี่ห้อสินค้า หรือกะเอา ส่วนค่ากินก็ตีไปว่ามื้อละพันบาทก่อน แล้วจึงไปแลกเป็นเงินเยนเตรียมไว้ ส่วน JR-Pass บวกลบกับค่ารถแล้ว ยังไม่จำเป็นต้องซื้อเพราะเราไปไม่กี่ที่แม้จะนั่งชิงกังเซ็นก็ตาม

เป็นอันว่าน่าจะจบแล้ว รอแต่วันเดินทางอย่างเดียว

นาโกย่า-โอซาก้า และวืด ภาค1

16 มีนาคม 2563

วันนี้ว่างๆ ไม่มีอะไรทำก็ขออัพบล็อคซะหน่อย...

กลางปี 62 มีโปรโมชั่นของสายการบินแอร์เอเชีย เราตั้งเป้าว่าจะไปช่วงสงกรานต์ปี 63 ดูราคาแล้วก็ยังแพงแต่ก็พอรับได้ เป้าหมายแรกอยู่ที่โตเกียวเหมือนเดิม เช็คราคาแล้วเราช้าไม่ทันคนอื่น ราคาโปรไม่เหลือโดนสอยตัดหน้าหมด ข้ามไปดูสายการบินอื่น ราคาทะลุพิกัดเกินจะรับได้ ปรึกษากับที่บ้านส่งสัญญาณว่าไปทำไมโตเกียว ไปหลายรอบแล้ว เปลี่ยนไปโอซาก้าเดี๋ยวนี้ จึงต้องเปลี่ยนเป็นเป้าหมายที่สอง เช็คราคาตั๋วพอรับได้ แต่เที่ยวบินไปโอซาก้าเครื่องบินลงเวลา 4 ทุ่มกว่าๆทุกวัน มีความเป็นไปได้ว่าจะตกรถไฟ (รถไฟหมด 5 ทุ่มตรง) เลยต้องมีแผนสำรองเป็นเป้าหมายที่สาม คือ นาโกย่า ที่ราคาตั๋วพอรับได้ และเวลาไปกลับไม่ตึงมาก

17 มิถุนายน 2562

เช็คเวลาไปกลับกำลังดี ราคาพอรับได้จึงทำการจองไป (10 เม.ย.63 - 14 เม.ย.63) ที่สนามบินจุบุเซ็นแทร์ นาโกย่า ใช้บัตร KTC รูดปรื๊ดตัดบัตรเรียบร้อย พร้อมกับจองโรงแรมเสร็จสรรพผ่าน Booking.com (ยกเลิกฟรี) ขณะเดียวกันก็เริ่มหาข้อมูลเที่ยวนาโกย่าไปพลางๆด้วย คิดถึงอาหารสไตล์นาโกย่า เช่น ไก่ทอดยามะจัง เป็นอย่างแรก

เมื่อทำการจองและจ่ายเงินเสร็จ ก็ไลน์ไปบอกแม่บ้าน ได้รับคำตอบว่าไม่แฮปปี้ทริปนี้ ด้วยความที่อยากไปโอซาก้ามากกว่า เพราะมีโคนัน ยูนิเวอร์แซล สตูดิโอ และไม่เคยไป ความเครียดเริ่มมาเยือนอีกครั้ง เพราะจ่ายเงินไปแล้ว จึงต้องหาข้อมูลเพิ่ม พบว่ามีรถไฟชิงกันเซ็นจากนาโกย่าไปโอซาก้าได้ คำนวนค่ารถไฟพอรับได้ ก็โอเคตามนั้น

วันต่อมา โปรโมชั่นแอร์เอเชียที่ผมจองยังโฆษณาอยู่ ด้วยความโรคจิต เข้าไปเช็คเที่ยวบินเดียวกัน ราคาถูกกว่าที่จองเกือบๆ 60% เหมือนโดนหลอกอย่างแรง โทรไป Call center แอร์เอเชีย ไม่ได้รับการช่วยเหลือใดๆ บอกแต่ว่าคุณจองไปแล้วยกเลิกไม่ได้ ทำอะไรไม่ได้ทั้งสิ้น เลยติดต่อ Call Center KTC ก็บอกเงินตัดไปแล้วทั้งที่ผ่านไปวันเดียวทำอะไรไม่ได้เหมือนกัน แต่ก็มีถามทิ้งท้ายว่าให้ช่วยอะไรมั้ย? เลยตอบว่าถ้าทำอะไรไม่ได้ก็ไม่ต้อง คงไม่ใช้บริการกับสายการบินนี้อีกต่อไป รู้สึกเหมือนโดนตบหน้าอย่างแรง ได้แต่จำไว้เป็นบทเรียนว่า อย่าให้ถึงคราวตรูบ้างละกัน...

เราจึงก้าวข้ามเรื่องนี้ไป ไม่อยากเก็บเป็นอารมณ์เดี๋ยวจะเที่ยวไม่สนุก จึงเริ่มหาข้อมูลการเที่ยวโอซาก้า นั่งหาข้อมูลจากแหล่งต่างๆ ด้วยความที่วันหยุดสงกรานต์มีน้อย มีแค่ 4 วัน การจะตระเวนเที่ยวไปหลายๆที่อย่างเกียวโต นารา คงทำได้ยาก ประกอบกับด้วยนิสัยบ้านเราที่นอนดึก-ตื่นสาย-ขี้เกียจเดิน ตามสไตล์ไทยแท้ จึงต้องวางแผนเที่ยวแบบบ้านเราเอง ไม่ควรลอกตำราชาวบ้านเค้า เราจึงเน้นกินเป็นหลัก ช็อปปิ้งเป็นรอง และเที่ยวเป็นลำดับสุดท้าย

ย้อนกลับมาจุดประสงค์การเที่ยวครั้งนี้เพื่ออะไร?

1.ยังมีความรู้สึกค้างคาจากการเที่ยวครั้งก่อน คือ อยากได้เอฟเฟคยี่ห้อนึง คราวก่อนไปถึงร้านแล้วแต่ใจไม่กล้าพอ เสียดายเงินเพราะแพงเกินเลยไม่เอา จากวันนั้นถึงวันนี้เลยคิดว่าต้องเอาละวะ ยิ่งบ้านเราไม่มีขายก็ต้องเอามาก่อน

2.จากคราวก่อน รู้สึกประทับใจกระเป๋า Yoshida Porter ดีไซน์สวย เบา ทนทาน เลยอยากได้อีกใบเป็นกระเป๋าหนังสีน้ำตาล ที่มีขายในบ้านเรามีห้เลือกน้อย ราคาก็แพง

3.ในเมื่อไปดูกระเป๋าแล้ว ถ้ามีเวลาก็จะแวะไปร้าน Freitag เผื่อด้วย ตอนไปสวิสก็ไม่ได้แวะ ฝากเจ้าหมูดำซื้อและไม่ได้เลือกเอง บ้านเราก็ราคาแพง

4.Universal Studio มีธีมโคนัน เป็นเป้าหมายหลักของบ้านเรา ถามว่าจะเล่นเครื่องเล่นครบทุกอันมั้ย? คงไม่หรอกเพราะเจ้าหมูดำไม่ชอบเล่นเครื่องเล่นผาดโผน แต่ไปเอาบรรยากาศแน่นอน