วันสุดท้ายแล้วครับ วันนี้ไม่มีแผนเลยว่าจะไปไหนยังไง แต่ยังคาใจกับ Akihabara กับ Yamaha FC7 ที่ยังหาไม่ได้ เช้านี้เลยลงไปทานอาหารเช้าก่อน และคิดค่าอาหารของเรียวกัง 4 วัน พร้อมขอฝากกระเป๋าไว้ก่อน บ่าย 2 กลับมารับอีกที
10.00 ออกจากเรียวกัง เป้าหมายคือไปตามหากาชาปองที่ Akihabara อีกครั้ง
แดดออกใช้ได้เลย ส่วนเจ้าหมูดำเห็นคนญี่ปุ่นเค้าปิดปากเลยเอามั่ง
มาถึงอะกิฮาบาระก็งงครับ คือกางแผนที่ร้านที่จะไปแล้วก็ไม่เก็ทว่ามันอยู่ตรงไหน ดูหากันหน้ามันเหมือนวันก่อน แล้วก็เจอมุมเก่าๆที่มาวันก่อน เดินมาร่วม 3 กิโลไม่เจอเลยใช้ Appมือถือคำนวน เค้าบอกว่าให้นั่ง Subway ไปลงอีกสถานีละกัน
11.30 ถึงสถานีที่ต้องการเดินเลยไปอีกฝั่งถนนก็งงอีกแล้ว เอาไงดี เจอป้าตรงหน้าตึกเข้าไปถามแกก็ชี้ร้านMos Burger ใกล้ๆเป้าหมายให้เรา เราเดินตามทางไปแต่ไม่เจออีก เลยตั้งต้นว่า เดินย้อนมาที่ร้าน Mos แล้วค่อยๆเดินมาเรื่อยๆ เจอร้านกาชาปองจนได้ ได้ของมานิดหน่อย
12.00 มีเวลา นั่งรถมาที่ Ochanomizu ครับ เป็นครั้งแรกที่มาเลยมาตามล่าหา YAMAHA FC7 ที่นี่เป็นแหล่งขายเครื่องดนตรีแหล่งใหญ่เลย ไม่มีก็ไม่รู้ว่าไงละ เข้าไปร้านนั้นออกร้านนี้ถามหาอยู่ 6-7 ร้านไม่มีร้านไหนมีขายเลย งงว่าเกิดอะไรขึ้น? แล้วทำไมในอีเบย์มี แต่ญี่ปุ่นที่ผลิตแท้ๆของขาดตลาด??? สุดท้ายเลยต้องกลับครับ
14.50 มาถึงสถานี Iriya เลยเวลานัดไปนิด แต่ยังไม่ได้กินข้าวกันครับ ไม่ไหวไฟท์บังคับต้องทำเวลา นึกถึง Yoshiniya เจ้าเดิม สองคนนั้นสั่งเมนูเดิม เพราะที่เหลือเป็นเนื้อ ส่วนผมลอง Rib beef กินคำแรกไปร้อง เชี๊ยะ !!! ลั่นร้าน คือ มันอร่อยมากๆ กลิ่นย่างหอมๆ เนื้อนุ่มมาก กินไปน้ำตาไหลไป เช็คบิลหมดไปแค่ 2,098 Y น้ำตาไหลอีกแล้ว ถูกสาสสสส
15.00 มารับกระเป๋าที่เรียวกังพร้อมถ่ายภาพเป็นที่ระทึกครับ
มาที่ร้านดิวตี้ฟรี คนมหาศาล
ของเป้เป็นมินิอุด้ง
กินเสร็จผมไปซื้อของต่อ เสร็จเรียบร้อยเดินไปที่ Gate 92 เจอห้องน้ำไฮโซมาก
20.40 เครื่องออกครับ ผมแยกไปนั่งอีกมุมเหมือนเดิม คนเต็มลำเสียงดังเจี๊ยวจ๊าว นอนไม่หลับเหมือนเดิม
16 เมษายน
01.00 ถึงดอนเมือง เลทไปร่วมครึ่งชม. รอกระเป๋าอีกพักใหญ่อีก แถมรอแท็กซี่ด้วย วันนี้ทัวร์จีนมาลงบ้านเราเยอะจริงๆ
02.40 ถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ โทรหาแม่ แม่ไม่ตื่นครับ สรุปต้องปีนรั้วเข้าบ้าน สุดยอดจริงๆ
