 |
20 ตุลาคม 2555
วันนี้ตื่นเช้าหน่อย ไม่อยากประวัติศาสตร์ซ้ำรอย(ตกเครื่อง) กระเป๋าเก็บหมดเรียบร้อย รื้อๆขนมที่ขนมากินให้หมด มีขนมหลายอย่างเช่น สาหร่ายเถ้าแก่น้อยขนกลับไปไม่ไหว(กระเป๋าเต็ม) ทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้า
09.30 น.ฤกษ์งามยามดี ขนของออกจากโรงแรม คืนกุญแจห้องเสร็จถามเจ้าหน้าที่โรงแรมว่าจะขึ้นไปดูที่ห้องมั้ย เค้าบอกไม่ต้องไปได้เลย(ไล่แล้ว) เออดี....ลากกระเป๋าออกมาคนละใบอย่างทุลักทุเล
|
 |
| ผ่านร้านอาหารตรงถนนจูเชี๊ยตมีอาหารไทยขายด้วย |
 |
| แดดไม่แรงมาก พอจะเดินไหวอยู่ |
 |
| แวะ CITYHALL เพราะเราต้องเอาบัตรTOURSUT PASS ไปคืนก่อน ได้คืนมาใบละ 10S รู้สึกว่าคุ้มค่ากับที่ลงทุนมากๆ |
 |
| จากนั้นเราวางแผนจะไปซื้อข้าวโพดGARRETเป็นของฝาก ซึ่งเวลายังแค่ 10 โมงเศษๆเราเลยต้องหาที่นั่งรอร้านเปิดก่อน |
 |
| เดินตามทางไป |
 |
| เราจะไปซื้อข้าวโพด GARRET แต่ร้านยังไม่เปิดเพราะเพิ่ง 10.30 น. เดาเอาว่าน่าจะเปิด 11 โมงเหมือนห้าง เลยต้องหาที่นั่งรอก่อน เดินๆซักพัก ปูเป้ตัวดีเกิดปวดท้อง(อีกแล้ว) คงเพราะซัดขนมมากไป เลยต้องเดินหาห้องน้ำกันจ้าละหวั่น ไปเจอห้องน้ำข้างร้าน STARBUCKSพอดี รอนานแค่ไหนไม่รู้ รู้แต่นานขนาดว่าผมเดินวนๆรอบร้านเค้าได้ 20 กว่้ารอบ |
 |
| เดินเกาะ 7-11 ซักพักเริ่มร้องหาขนมอีกละ อิอิอิ |
 |
| ร้านนี้เป็นร้านขนม แรกๆผมนึกว่าขนมอารายหว่า? ไปดูใกล้ๆหน่อยดีกว่า..... |
 |
| ร้านขนมธรรมดาๆนี่ล่ะ ขายข้าวเหนียวมะม่วง สาคู บรรดาขนมที่ใช้กะทิทั้งหลาย ขนมบ้านๆก็ขึ้นห้างได้ |
 |
| เราต้องมานั่งรอร้าน GARRETเปิดที่หน้าร้านอาหารไทยร้านนี้ ส่วนผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำมั่ง อิอิอิ |
 |
| 11.10 น.ร้านGARRETเปิดเราก็ไปซื้อข้าวโพดมาฝากแม่ และที่ทำงานด้วย เดินมาร้านC&Kเปิดพอดี ป้าเราก็ขอเกาะกระแสเข้าไปชมซักนิด |
 |
| เจ้านี่ยืนรอกับผมนานมากๆเป็นชั่วโมงได้ จนคนขายมองว่าไอ้ 2 คนนี้มายืนทำอะไรหน้าร้านตั้งนาน (-_-)" |
 |
| จากนั้นเดินย้อนกลับที่สถานี เดินขึ้นไปที่ห้าง RAFFLE PLACEเพื่อหาข้าวกินกัน |
 |
| ใจเราอยากกิน MC กันแต่ไก่ยังทอดไม่เสร็จเลย แถมที่นั่งไม่มี(ขำพนักงานขายร้านMC ปีก่อนผมมาก็เจอไอ้ผู้ชายคนนี้ ปีนี้มา้เจอไอ้หมอนี่อีก อิอิ) เลยต้องMOVEไปข้างล่างหาร้านอื่น พอจะนึกออกว่ามี MOS BURGERน่าจะว่างเลยมาที่ร้านนี้กัน เมนูเยอะกว่าบ้านเราจม ปูเป้อยากกินไก่กับซุปข้าวโพด บ้านเราไม่มีเลยจัดไปซะหน่อย ผมลองซื้อน้ำเบอรี่มาแก้วนึง เป็นสารพัดตระกูลเบอรี่ทั้งหลาย อย่าง ราสเบอรี่ บลูเบอรี่ และเกิลล์ลี่เบอรี่....อิอิอิ |
 |
| ซุปข้าวโพดหน้าตาธรรมดาๆ |
 |
| สั่งอาหารไปต้องรอครับ |
 |
| ลองพายแอปเปิ้ล หน้าตาเหมือนกะหรี่ปั๊บมาก 555 |
 |
| ไส้เต็มๆ เยิ้มมากกกก |
 |
| ไก่ทอด เค้ามีรูปบอกด้วยว่าให้ฉีกยังไง ผมก็ซื่อบื้อแกะมันขาดกระจุย ^^" |
 |
| กุ้งทอด สั่งให้ปูเป้กินอีกอย่าง |
 |
| อันนี้ของผม บ้านเราจะเป็นเบอร์เกอร์เนื้อพันธุ์ไทยผสม อันนั้นเป็นเนื้อบดย่างหอมๆ มารอบนี้เค้าเขียนเป็นยาคินิขุเบอร์เกอร์ก็อยากลอง สั่งมา ตอนพนักงานเค้าถามผมฟังไม่ทันได้แต่บอกเอามาๆ พอมาเสิร์ฟกลายเป็นเบอร์เกอร์ข้าวซะงั้น เนื้อโอเคนะ ใช้ได้เลย ลักษณะเหมือนหมูชาบูครับ ติดมันนิดๆ |
 |
| จากนั้นตกลงกันว่า ผมจะออกไปดูหมุดกีตาร์ที่ เพนนิซูล่าพลาซ่า เพื่อไม่ให้เสียม้า(ที่นั่ง)ให้สองคนนั้นนั่งกินข้าวรอในร้านไปก่อน ผมจะตะลุยไปเอง ออกจากร้านขึ้นมาด้านบนงงทิศหน่อยๆ ไม่ได้มาปีนึงจำไม่ได้ เดินวนๆหาอยู่พักนึง เจอโบสถ์นี้ถึงร้องอ๋อ.... |
 |
| ทางขึ้น MRTอีกฝั่ง จริงๆถ้าออกทางนี้จะง่ายกว่านะ |
 |
| เดินตรงมาโลด............... |
 |
| ซ้ายจะเป็นตึกนี้ |
 |
| ต้องข้ามถนนมาฝั่งนี้ |
 |
| รถนำเที่ยวของ DUCK TOUR |
 |
| ข้ามถนนมามี 2 ทางเลือกครับคือ จะข้ามถนนอีกทางแล้วเดินไปหน่อยจะเจอเพนนิซูล่า แต่ผมมันขี้เกียจ......ผมเลือกที่จะเดินตามทางแล้วเดินลอดผ่านอุโมงค์ที่อยู่ตรงข้าม เพนนิซูล่า.... |
 |
| อารมณ์เหมือนอุโมงค์ลอดตรงจุฬาฯครับ เดินตามคนนี้ไปเลย อุอุอุ |
 |
| ขึ้นมาจะเจอร้านนี้ก่อนครับ ทำเอาผมยืนดูนานเลยล่ะ |
 |
| รองเท้าเค้าเยอะมากๆ |
 |
| เดินตามทางมาจะเจอร้านนี้ก่อนครับ ขายกีตาร์โปร่งกับอู๊ค ตอนผมไปเที่ยงนิดๆ ร้านเพิ่งเปิด ดูๆไม่น่าสนใจเท่าไหร่ ขายยามาฮ่า เลยเิดินผ่านไป |
 |
| ร้านต่อมา SV Guitar จริงๆร้านนี้เป็นตัวแทนขายเอฟเฟคหลายๆอย่าง รวมถึงAMP DR.Z รอบนี้ไม่ได้เข้าไปในร้านเพราะคราวก่อนเข้าไปแล้ว เลยถ่ายรูปแต่ด้านนอกมาครับ |
 |
| ยี่ห้อพิมพ์นิยมครับ |
 |
| มาที่เอฟเฟคส่วนมากบ้านเรามีหมดแล้วครับ |
 |
| ร้าน Davis Guitar เป็นตัวแทนจำหน่าย PRS ESP ครับ แต่จะมียี่ห้ออื่นขายด้วย จัดว่าเป็นร้านที่น่าจะมีสินค้าเยอะที่สุด คราวก่อนมารอบนึง ได้สายกีตาร์ DRเรืองแสงไป รอบนี้ผมมาดูสายสะพายกีตาร์เจอราคาไปถึงกับหงายท้องออกมาแทบไม่ทัน - -" มาหน้าร้านตะลึงเบส MTD ถ่ายรูปก่อนเลย |
 |
| แถวล่างนี่มาใหม่หมด |
 |
| Fender Pre CBS Originalครับ ผมไม่แน่ใจว่าเค้าเอามาโชว์ให้ดู หรือขาย เพราะป้ายราคาก็ไม่มี แต่ปกติร้านนี้เค้าไม่มีป้ายราคาอยู่แล้ว ถ้าสนใจจริงคงต้องไปถามเอง |
 |
| ตัวนี้เหมือนกีตาร์ศิริมงคล ใครผ่านมาต้องแวะดูและถ่ายรูปตลอด(ฮา) |
 |
| ซอยตรงข้ามร้าน Davis จะเป็นแหล่งใหญ่ที่เราต้องไปครับ สังเกตุนี่ให้ดี |
 |
| เดินไล่ไปเจอกีตาร์พวกนี้ครับ ยั่วมากๆ |
 |
| ร้าน Music Theme คราวก่อนไปเจอลูกจ้างแขกฟังไม่รู้เรื่อง รอบนี้เดินผ่านๆละกัน สังเกตุทุกร้านจะมี Gibson Fender ขายหมดครับ ซึ่งตัวแทน 2 ยี่ห้อนี้คือ Swee Lee |
 |
| รูปเบลอๆหน่อยนะครับ พอดีผมรีบๆหน่อย :D |
 |
| แอบเหล่ Godin หน่อยๆ อิอิอิ |
 |
| เจอ OM ตัวนี้ทำเอาอึ้งครับ สวยมากๆ >< |
 |
| กองทัพ Taylor ช่วงหลังผมไปบ้ากีตาร์โปร่ง ฉะนั้นรูปกีตาร์โปร่งจะเยอะหน่อยนะครับ :P |
 |
| Ayer กีตาร์โปร่งเวียดนาม คู่กลางเป็น KOA งานระดับ Customshop สวยงามมากครับ |
 |
| ร้าน Alchemy ร้านนี้ของไม่เยอะมากครับ ไปคราวนี้ร้านปิด เลยสาด Flashได้เต็มๆ อิอิอิ |
 |
| มาที่กลองบ้าง |
 |
| เดินมาอีกนิดก็จะจเอร้านนี้ครับ Guitar77 เป็นร้านขายของมือ 2 มีเอฟเฟคไทยขายที่ร้านนี้ด้วย ราคาเอาเรื่องเลยล่ะ |
 |
| มาที่ร้านนี้ครับ |
 |
| ขาย Blackstar |
 |
| Maestro Guitar กีตาร์สัญชาติสิงคโปร์ มาทีไรต้องแวะถ่ายรูปครับ |
 |
| ร้านนี้เป็นร้านซ่อม มี่กีตาร์มือสองด้วยไม่น่าสนเท่าไหร่ |
 |
| จากนั้นมีเรื่องให้เซอร์ไพรส์และประทับใจครับ คราวก่อนผมตามหาร้านกีตาร์ร้านนึง นั่นคือ luthermusic ซึ่งเค้าเป็นตัวแทนจำหน่ายกีตาร์ยี่ห้อ Lakewood กีตาร์โปร่งไฮเอนด์ของเยอรมัน ซึ่งคราวนั้นหาร้านไม่เจอ มารอบนี้เจอร้านต้องสงสัย ไม่แน่ใจว่าใช่มั้ยเพราะเล็กเป็นรูหนู ตัดสินใจใจเข้าไปถามคนข้างใน เค้าบอกว่าใช่ แล้วชี้ไปที่ผู้หญิงด้านใน(คนนั้นดันเป็นลูกค้าครับ 55) ผู้หญิง : จะดูอะไรคะ? ผม : กีตาร์โปร่งครับ ผู้หญิง : เป็นยี่ห้ออะไรคะ? ผม : Lakewood ครับ เค้าเลยบอกให้เดินตามมาเพราะร้านอยู่อีกที่นึง พอเดินออกจากร้านไป 3 ก้าว เค้าก็ถามว่าเป็นคนไทยหรือเปล่า(ถามด้วยภาษาไทย) ผมบอกใช่ครับ แล้วถามเค้าไปว่ามาอยู่ที่นี่ได้ไง ก็คุยกันนานเลยล่ะ สรุปว่าเค้ามาทำงานที่นี่ครับ เป็นพนักงานขายที่นี่ แล้วในบ้านเราก็ยังไม่มีตัวแทนจำหน่ายเลยมีคนไทยบิืนมาซื้อบ่อยๆ เข้าไปถึงที่ร้านซึ่งอยู่อีกที่นึงเค้าต้อนรับดีมากๆ ผมได้ลองสับคอร์ดไป 4-5 ทีได้ สรุปว่ากีตาร์คอเข้ามือมากๆ เสียงโปร่ง หวาน มีน้ำมีนวล กำลังดี แต่ตูดอาจไม่ใหญ่เท่า Matrin OM แต่ถือว่าเป็นยี่ห้อที่น่าสนใจมากๆ |
 |
| นั่งๆเล่นอยู่อาบังที่ยืนดูผมเล่นบอกว่า Nice!!! น่าจะหมายถึงเสียงกีตาร์ยอดมากๆ :D ทางร้านเค้าบอกว่า กีตาร์ทุกตัวที่ส่งมาที่ร้าน ร้านเค้าจะมี Special Order คือให้ทำคอให้เหมาะกับชาวเอเชีย และกีตาร์ทุกตัวได้รับการเซ็ทอัทใหม่หมดทั้งจาก lakewood และทางร้านเอง ฉะนั้นมั่นใจว่ากีตาร์ทีคุณซื้อไปได้รับการเซ็ทอัพจากมืออาขีพแน่นอน พูดคุยเสร็จก็อยากได้นะครับ แต่....ไม่ได้พกเงินมาเยอะขนาดนั้น เลยซื้อของที่ระลึกติดมือไปหน่อยๆ ก่อนกลับขออนุญาตเค้าถ่ายรูป ฝากเรื่องถ่ายรูปนิดครับ ผมสังเกตไม่ว่าจะร้านในบ้านเราเอง หรือร้านที่อื่น หลายๆร้านเค้าจะมีป้ายติดว่าห้ามถ่ายรูป กรุณาให้เกียรติ์ร้านค้าเค้าด้วย บางท่านถ่ายไปแล้วโดนร้านเค้าดุแล้วท่านมาเม้งแบบนี้ก็ไม่ถูกครับเพราะเค้ามีป้ายบอกไว้ ทางที่ดีควรขออนุญาตเค้าก่อน ใจเขาใจเรานะครับ |
 |
| ร้านเค้ามี LAG กัย Yamaha ด้วยครับ ไม่ได้ลองเวลามีจำกัด(เดี๋ยวตกเครื่องครับ) |
 |
| เดินเลยเป็นเป็นมุมขาย Keyboard ของYamaha กับ Korg ไม่ได้เข้าไปครับ เพราะพวกนี้บ้านเราก็มี และคงเอาขึ้นเครื่องบินลำบาก |
 |
| ร้าน Swee Lee เป็นตัวแทนจำหน่าย Fender Gibson Ibanez Boss ร้านใหญ่อยู่ที่ Brash Braza ผมเคยไปคราวก่อนเป็นร้านที่ไม่น่าเดินเลย คือ มันเงียบๆ จัดร้านเหมือนพวกโกดัง ของกองๆไว้ มางวดนี้เค้ามาเปิดสาขาเพิ่มที่นี่ เดินผ่านที่นี่ ให้ความรู้สึกเหมือนร้านบางร้านในบ้านเรา คนขายนั่งหลับหูหลับตาปั่นแข่งกัน 2 คนไม่ได้สนใจลูกค้าเลย เสียงก็เปิดดังไปถึงหัวมุม และไม่มีลูกค้าเลย ไม่แปลกใจทำไมร้านอื่นมี Fender Gibson Ibanez ขายกันเกลื่อนกราด |
 |
| จากนั้นก็กลับมารับปูเป้กับป้าที่ร้านMOSครับ ป้าบอกว่าเจ้านี่แสบมาก กินมากไปหน่อยปวดท้อง เดินไปปลดทุกข์ที่ห้องน้ำเองด้วย ไม่รู้ล้างก้นสะอาดมั๊ย(ปกติเวลาเข้าห้องน้ำปูเป้ไม่กล้าเข้าคนเดียวต้องมีพ่อแม่ตลอด แต่ตอนอยู่โรงเรียนดันทำได้อ่ะ - -") 13.20 น.ได้เวลาเผ่นครับ เราก็ลากกระเป๋ามาที่CITYHALLเพื่อต่อรถไฟไปสนามบินกัน :D |
 |
| คราวนี้เราเดินทางไวหน่อยและเป็นเวลากลางวันอยู่คนเลยเยอะเ้หมือนกัน |
 |
| รถเค้าไม่มีคนขับนะจ๊ะ |
 |
| เราต้องมาต่อรถไฟที่อาคาร 2 เพื่อไปอาคาร 1 |
 |
| จากนั้นมาที่ด่านชั่งกระเป๋าของแอร์เอชีย ทำเอาเราเกลียดคนไทยอีกรอบ บ้านเราต่อแถวดีๆมีคนลากกระเป๋าแทรกมา พูดไทยชัดปร๋อ ขนาดว่าหันไปมองหน้าก็แล้วยังหน้าทนทำเนียนไป........เฮ้ออออ กระเป๋ามี 2 ใบ แอบกังวลนิดๆว่าน้ำหนักขอไว้ 30 กิโลสงสัยไม่พอ ลองหยั่งเชิงเอาใบแรกไปชั่งก่อน ปรากฎได้ 23 กิโล แอบลุ้นว่าน่าจะรอด เลยให้เจี๊ยบเอาอีกใบไปแอบชั่งที่สายพานใกล้ๆกัน ปรากฎว่าได้ 18 กิโล โอ้ววว!!! เจ้าหน้าทีั่ถามว่ามีกระเป๋าใบเดียวหรือ เราเลยบอกมีใบเดียวครับ แฮะๆๆๆ อีกใบเลยต้องเอาขึ้นเครื่องไป.... ชั่งน้ำหนักเรียบร้อยก็เข้ามาด้านในสนามบิน ต้องหาซื้อของตามใบออเดอร์ก่อน ทางซ้ายเป็นร้านดิวตี้ฟรีน้ำหอม เข้าไปเราก็โชว์รูปสินค้าที่อยากได้ พนักงานเค้าก็หาให้อย่างรวดเร็วแล้วเอาไปวางที่เคาเตอร์แล้วก็เดินจากไป เราก็งงว่าแล้วทำไงต่อ....ยืนรอพนักงานคนเดิม หายไปแล้ว หายไปนานจนคิดว่า กูไปบอกคนขายคนอื่นดีกว่ามั้ย? จนเจี๊ยบบอกว่าให้บอกบอกแคชเีชียร์ว่าจะจ่ายตังค์ถึงได้ของมา จากนั้นข้ามไปดิิวตี้ฟรีบุหรี่ เค้ามีลิมิตให้ไม่เกินคนละกล่อง เราก็งงๆว่าเอาไงดีวะ? สุดท้ายได้ไป 2 กล่องตามสิทธิที่เรามี (2 คน) |
 |
| นั่งพักแป๊บนึงก็มีเจ้าหน้าที่สนามบินมาทักทาย พอเห็นหน้าเราเลยถามว่าคนไทยหรือเปล่า(หน้าเหมือนคนไทยหรือไงฟะ?) ถามไปถามมา น้องเค้าเป็นเจ้าหน้าที่บริการของสนามบินซางฮีครับ มีIPADเป็นอาวุธ เอ๊ยยย คอยเช็คเที่ยวบินอะไรให้ เจอคนไทยดีๆก็อบอุ่นดีแท้ :D |
 |
| 15.30 น. จากนั้นเราไม่รู้จะทำอะไรละ เครื่องออก 5 โมงเย็นไปนั่งรอหน้า GATEดีกว่า |
 | ||
นั่งๆรอซักพัก เหมือนท้องจะร้อง เลยเดินออกมาหาอะไรกิน เจอแต่ร้านราคาโหดๆ เลยสั่งชาเขียวกินดีกว่า ราคาเท่าบ้านเราครับ ฉะนั้นกินได้อย่างสบายใจ(แพงเหมือนกัน 555)
|
 |
| เจอทัวร์จีนพวกอาม่า ยืนขวางซะกลางลำ คนรีบๆก็แซงไม่ได้ ถ้าเจอพวกนี้ไม่แปลกใจไม่ไทย ก็จีนครับ(ฮา) |
 |
| 17.00 น.ประตูเปิดเราก็ทำการเช็คอิน และ...................ป้าอีกแล้วยัดน้ำดื่มใส่เป้ผม และเครื่องสแกนก็ร้องซิครับ เจ้าหน้าที่ยิ้มเลยมารื้อกระเป๋าผมแล้วก็เจอน้ำขวดเจ้าปัญหา ป้ายิ้มแฮะๆๆๆๆตามเคย |
 |
| น่านฟ้าสิงคโปร์สวยงามมากครับ บนเครื่องเต็มไปด้วยคนไทย เสียงดังอึกทึกครึกโครมไม่แปลก แต่น่ารำคาญไอ้แถวข้างหน้ามากัน 3 คนพ่อแม่ลูก รู้ว่าลูกตัวเองซนก็น่าจะปรามๆหรือเตือนบ้าง ปล่อยให้ลูกตะกุยเบาะกระโดดไปมา แถมเปิดIPADเสียงดังลั่นเครื่อง ตอนนั่งก็เอนเบาะมาสุด ขนาดแอร์มาเตือนก็ยังไม่สนใจ บ้านเราก็นั่งต่อจากมัน เราก็สบตาแอร์หลายรอบแต่เหมือนมันจะไม่สนใจอะไร คิดซะว่า...นั่งเครื่องมากับพวกคนไร้มารยาทจะดีกว่า ไอ้ผมไม่เท่าไหร่ แต่เป้เหมือนจะรำคาญมากเพราะนอนไม่หลับเลย แรงสุดคงเป็นที่ลูกมันปีนข้ามมาปิดหน้าต่างตรงที่เป้นั่งโดยที่พ่อแม่มันนั่งเงียบ.....คนไทยหรือเปล่า์์?! ช่วงนอนๆอยู่ปวดท้อง แอบไปปล่อยระเบิดบนเครื่อง สุดยอด เป็นความรู้สึกที่ตื่นเต้นมาก อิอิอิ |
 |
| 19.20 น.มาถึงดอนเมือง นั่งรอโหลดกระเป๋านานโคตรๆ คนก็ไม่รู้มาจากไหน เฮโลมากันเยอะแยะ กว่าจะเจอกระเป๋าล่อไป 40 นาที ใครบอกดอนเมืองดีกว่าสุวรณณภูมิ ขอเถียง!!! |
 |
| ยืนรอแท็กซี่เจอคนไทยงี่เง่าแซงคิวอีก โคตรเบื่อ.............................เจอค่าแท็กซี่เหมือนโดนปล้นยังไงไม่รู้ T T |
 |
| กลับมาดูของฝาก ได้กระดิ่งรถจากไดโซะ 2Sเอง แฮปปี้มากๆ |
 |
| รอบหน้าคงได้ซื้อกีตาร์ยี่ห้อนี้แน่ๆประทับใจมากๆ |
 |
| เจ้าหนูSungha Jung เพราะเจ้านี้ล่ะครับ Lakewoodเลยดังกระหึ่ม ^^ |
 |
| เอฟเฟคที่ได้มา ราคาถูกเป็นขี้ |
 |
| น้ำหอมที่ได้มาครับ ขนมาเพียบบบบ ท้ายนี้ขอขอบคุณ... แม่ ถ้าไม่มีแม่เราคงไม่ได้ไปสนุกครั้งนี้ เป้-เจี๊ยบ(ร็อคอำพัน.....ฮา) ไปไหนไปกันตลอดคู่นี้ อิอิอิ อาปูที่ให้ยืมกระเป๋าเดินทาง อาแก่อาปุ๊ก ด้วยครับ เพื่อนๆกีตาร์ไทย อ.ปอ พี่กวิน คุณตูน นัท ต้าร์ พี่หมอเอ พ้ง ฯลฯ สำหรับข้อมูลต่างๆครับ เพื่อนDPUทุกท่าน ร้านกีตาร์ LUTHER MUSIC คราวหน้าคงได้ไปสอยแน่นอนครับ ร้านMUSIC FOOTSTEP สำหรับ SPECIAL PRICE สุดยอดมากๆครับ ขอบคุณทุกท่านที่ตามอ่านมา พบกันใหม่กับการเดินทางครั้งหน้าครับ :D |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น