popuppre: 8 เมษายน 2560 ร้านเครื่องดนตรีในเจนีวา

15.32 น. กลับมาถึงเจนีวา แวะกินข้าวกลางวันครับ เสร็จแล้วถามย่าปูว่า ถ้าจะไปร้านเครื่องดนตรีที่ย่าปูเลยไป ไกลมั้ย? ได้รับคำตอบว่า ร้านอยู่สถานี Servette อยู่ห่างออกไป 5 ป้ายรถเมล์ และเจ้าของร้านหน้าเหมือนไอน์สไตล์ ดูแล้วไม่น่าจะไกลมาก ส่วนย่าต้อย+อ่ำขอแยกไปห้าง Manor และไปริมทะเลสาบเจนีวา

เราเลยเดินกันไปครับ เดินไปตอนบ่าย 3 กว่าๆแต่แดดแม่มแรงยังกะตอนเที่ยง ฝรั่งที่นี่ก็นั่งกินข้าวตากแดดกันเป็นเรื่องปกติ แหม่ เดินมาจนถึงสถานี cornavin เป็น 3 แยกครับ เริ่มงงๆว่า ตกลงต้องไปทางไหน ซ้ายหรือขวา? เลยสังเกตว่ารถรางมันเลี้ยวไปทางขวา เราเลยเดินตามทางไป ระหว่างจะข้ามถนนไป สังเกตรถจักรยานคันนึงขับตัดหน้ารถราง รถรางเลยต้องเบรคตัวโก่ง คนขับถึงขนาดต้องเปิดกระจกมาว่าเลย

เดินตามทางไปเกือบกิโลยังไม่เห็นป้ายรถเมล์ซักที ผ่านไป 5 นาทีเพิ่งเจอป้ายรถป้ายแรก แล้วอีก 4 ป้ายอย่าบอกนะว่าป้ายละโล? Keyword สำหรับร้านนี้เราไม่มีเลย ไม่แน่ใจว่าร้านอยู่ตรงไหนของ Servette เจี๊ยบเริ่มไม่แน่ใจว่ามาถูกทางหรือเปล่าเลยให้ผมถามทาง เราไม่รู้ชื่อร้านเลยถามก่อนว่าจะไป Servetteเดินไปอีกไกลมั้ย? ฝรั่งแถวนั้นตอบว่าเดินตรงไปอีกประมาณ 30 นาทีจะถึง โอเคเดินกันต่อไป

ระหว่างทางที่ผ่านเจอร้านรองเท้ากีฬาน่าสนใจ กะว่าเดี๋ยวขากลับจะแวะครับ

16.30 น. เจอป้ายรถเมล์เขียนว่า Servette เลยเอ๊ะ ถึงแล้วเหรอ? แล้วร้านอยู่ตรงไหน? เลยถามป้าแถวนั้น บอกแกว่าจะไปร้านเครื่องดนตรีที่อยู่สถานี Servette แกก็บอกว่ารู้จักดี เป็นลูกค้าร้านนี้เหมือนกัน เดินตรงไปอีกนะ อยู่ทางขวา และร้านปิด 5 โมงเย็นรีบไปด่วนเลย เราเลยรีบจ้ำ

แต่ด้วยความที่ผมอาจจะฟังไม่เคลียร์เอง เจอมุมตึกนึงเลยเดินตัดไปทางขวา เดินเลี้ยวมาก็งงเลยว่าทำไมมันเงียบผิดปกติ ไม่น่าใช่ หลงทางแน่นอน เลยไปถามครอบครัวนึงที่เค้าเดินมาพอดี เค้าก็อธิบายเราไม่ถูกเลยนำทางเรามา เดินมาพักนึงก็รู้ว่าเดินตามถนนเส้นเดิมนั่นล่ะ ไม่นานก็เจอสี่แยกข้ามแยกไปผมยังไม่รู้ว่าถึงร้านแล้ว เจี๊ยบตาดีบอกว่านี่ไงร้าน ตกลงกันว่าเจี๊ยบไม่เข้าไปครับ มีผมกับเจ้าหมูดำเข้าไป ผมไม่รู้ว่าประตูเข้าทางไหน ฝรั่งแถวนั้นยืนสูบบุหรี่แกชี้ไปอีกทาง อ้อ ผมมาผิดทาง

เข้าไปด้านหน้าส่วนแรกมีแต่พวกเครื่องเป่าครับ เดินทะลุไปเป็นห้องทำงานเซ็ทอัพ ผ่านไปอีกห้องเป็นโต๊ะทำงานของเจ้าของร้าน หน้าเหมือนไอน์สไตน์อย่างที่ย่าปูว่าไว้ เค้าถามว่ามีอะไรให้ช่วยมั้ย? ผมบอกว่าผมสนใจตัวนี้ๆๆๆ เค้าก็พาเรามาดูห้องสุดท้ายครับ เป็นห้องเล็กๆมีกีตาร์วางนิดหน่อย แอมป์ Bogner ดูราคาแล้วก็ประมาณนึง

มีกลุ่มนึงนั่งลอง Fender Jazzbass อยู่ครับ เค้าก็ว่าร้านเค้าเป็นตัวแทนจำหน่ายอย่างเป็นทางการของยี่ห้อนี้ คุณจะได้ราคาที่ดีที่สุดจากเรา แล้วก็บอกว่าจะลดให้อีกเป็นราคาเท่านี้ ผมยืนปรึกษาเจ้าหมูดำพักนึง ก็ตัดสินใจไม่เอา เพราะเราต้องอยู่อีกหลายวันไม่รู้เงินจะพอใช้มั้ย? บอกเค้าไปตรงๆว่ายังไม่เอา เค้าก็ถามทำไมล่ะ เราให้ราคาที่คุณไม่อาจปฏิเสธได้นะ ผมก็บอกว่ายังไม่พร้อม ขอบคุณมาก เค้าก็เลยตอบว่าขอบคุณ เรารีบเดินออกจากร้านทันที

เจอเจี๊ยบยืนแอ๊คหน้าร้าน ถามว่าตกลงไม่ได้อะไรมาใช่มั้ย? 555 ใช่แล้ว เราจึงเดินกลับกันครับ ย้อนกลับไปทางเก่านั่นล่ะ ขามาเราเดินฝั่งซ้าย ขากลับเลยข้ามไปอีกฝั่งเพราะร้านเครื่องกีฬาอยู่ฝั่งตรงข้าม ไม่นานนักก็เจอร้านแรกเป็นร้านขายชุดกีฬาบาสฯโดยเฉพาะ รองเท้าบาสเช็คราคาแล้วไม่แพงครับ แต่ไม่รู้จะเอาไปทำไม? เดินวนรอบนึงก็ออกมา ไม่ไกลตรงนั้นมีอีกร้านครับ ใหญ่หน่อยแต่ดูบ้านๆกว่าร้านแรก ปิดไปแล้ว อ่านหน้าร้านเลยรู้ว่าปิด 5 โมงเย็น ของดูเยอะกว่าร้านก่อนแต่มีรองเท้าขายอย่างเดียว ไม่นานก็ถึงแยกสถานี cornavin ครับ แล้วทำไมขามามันดูไกลวะ??

ทันใดนั้นเราก็คิดว่าอยากสำรวจห้าง Manor ต่อ เผื่อวันสุดท้ายก่อนกลับจะได้รู้ว่าซื้ออะไรตรงไหน เจ้าหมูดำก็บอกจำได้ แต่เดินไปเดินมาเริ่มงง สรุปว่าที่จำได้คือไม่มีอะไรในหัวเลย หลงอีกแล้ว

เลยเปลี่ยนแผนว่างั้นไปย่าน Rue du Rhone เป็นย่านช็อปปิ้งของเค้าครับ เจ้าหมูดำก็บอกจำได้ เดินไปก็เอาอีกแล้ว ไม่รู้ทาง....สรุปคือจำไม่ได้ซักอย่าง เลยเดินเลียบๆทะเลสาปเจนีวาเอา เดินมาซักพักเจ้าหมูดำบ่นเมื่อย ต้องพักเป็นระยะ จนมาถึงสวนที่อยู่ด้านหน้าอพาร์ทเม้นท์เรา เดินตัดไปนิดเดียวก็เห็นทางไปบ้านครับ