ช่วงเวลาที่ลำบากที่สุด

ตั้งแต่ช่วงหลังปีใหม่มานี่งานเยอะขึ้นมากจริงๆครับ อันนี้หมายถึงทั้งงานที่ทำงาน มีงานที่ไม่จำเป็นต้องมาให้แก้ปัญหาอยู่เรื่อยๆ ต้องออกต่างจังหวัดบ่อยขึ้น เสาร์อาทิตย์บางทีไม่ได้พักต้องไปทำงานต่างจังหวัดบ้าง จนมาถึงเรื่องที่บ้านซึ่งบางทีก็มีธุระปู่แก่ให้จัดการมีสาระบ้าง ไม่มีสาระบ้าง(หนักไปทางไม่มีสาระ) ไปจัดการธุระให้ย่าปูบ้าง บางอาทิตย์มีซ้อม มีกิจกรรมของวง จนรู้สึกว่าเรามีแต่เวลาให้คนอื่น ไม่มีเวลาเป็นของตัวเองเลย เดินทางบ่อยก็พักผ่อนน้อยป่วยกระแซะกระเซาะ เริ่มเหนื่อยและท้อมาก

ตอนนั้นไม่ไหวจริงๆจนคิดว่าไม่ไหวแล้ว ตัดเรื่องงาน เรื่องวงคงไม่ได้ ต้องตัดเรื่องที่บ้านของปู่แก่ก่อน รักษาตัวเองให้หายจากไข้ วันหยุดนอนอย่างเดียวจริงๆ จนเริ่มดีขึ้น แล้วค่อยๆจัดการปัญหาทีละเรื่อง จนคลี่คลาย